Utwór porusza trudną tematykę (zwłaszcza pośród młodzieży) bycia kimś kim nigdy się nie będzie, kim nigdy nie che się być, ale często społeczeństwo, social media, całe otoczenie wręcz – wymusza na nas bycie kimś kim nie jesteśmy – bo taka jest moda, taki styl, taki look. Jak sama artystka mówi:

„Wiecznie „Mogłabym być”, ale nigdy nie jestem… ani nie będę. Na całe szczęście odkrywam w sobie to, że wcale nie muszę zamykać się w żadnej ramce.

Głównym przesłaniem utworu jest to, że wcale nie trzeba zamykać się w jakichś ramkach, które wymaga od nas społeczeństwo. Jest to trudne, ale jeśli wyzwoli się w sobie siłę i zerwie z powszechnie obowiązującymi standardami, będziemy po prostu szczęśliwi, bo nic nie daje poczucia szczęścia tak jak bycie po prostu sobą.